📘 English / 📕 Türkçe
📘 Despite my everlasting love of painting, I was postponing my full involvement until the days of retirement. I belived that I had to choose a regular profession to earn my living, which seeemed logical when I was entering college. However, my painting materials were always with me as my source of joy and energy feeding my imagination and creativity. When I was packing my suitcase for a vacation or trip, my drawing block and oil pastels were always with me. I remember coming home during lunch breaks and getting lost while painting a landscape at my easel for half an hour. After a busy day of office work, I remember staying awake until early morning to finish a moonlight scenery with watercolor or painting a cityscape for one of my friends. Anyway, I had an invisible link with painting throughout my life. And I was looking forward to idle days of retirement to spend all my time by painting; forgetting about time, going with the flow, connecting with my soul, feeling awake and alive, feeling contented, feeling the joy of existence, realizing myself...
This was it until Covid struck our lives. During the days of isolation and quarantine, I realized that we do not have much time and we should immediately start doing what we are dreaming of...
Here are some artworks from Covid Days.
📕 Sonsuz resim sevgime rağmen, tam anlamıyla odaklanmayı emeklilik günlerine erteliyordum. Geçimimi sağlamak için düzenli bir meslek seçmem gerektiğine inanıyordum ki bu, üniversiteye girerken mantıklı geliyordu. Ancak resim malzemelerim hayal gücümü ve yaratıcılığımı besleyen neşe ve enerji kaynağım olarak hep yanımdaydı. Bavulumu bir tatil ya da seyahat için hazırlarken, çizim defterim ve pastel boyalar hep yanımdaydı. Öğle aralarında eve geldiğimi ve yarım saat boyunca şövalemde manzara resmi yaparken kaybolduğumu hatırlıyorum. Yoğun bir ofis iş gününden sonra, suluboya bir ayışığı manzarasını bitirmek veya arkadaşlarımdan biri için bir şehir manzarası tablosu yapmak için sabahın erken saatlerine kadar uyanık kaldığımı hatırlıyorum. Her şekilde, hayatım boyunca resimle görünmez bir bağım vardı. Ve tüm zamanımı resim yaparak geçirmek için boş vaktimin bol olacağı emeklilik günlerini sabırsızlıkla bekliyordum; zamanı unutmak, kendimi akışa bırakmak, ruhumla bağlantı kurmak, uyanık ve canlı hissetmek, hoşnut hissetmek, var olmanın sevincini hissetmek, kendimi gerçekleştirmek...
Korona hayatımıza girinceye kadar böyleydi. İzolasyon ve karantina günlerinde, fazla zamanımızın olmadığını ve hayal ettiğimiz şeyi yapmaya bir an önce başlamamız gerektiğini anladım...
İşte Korona Günlerinden bazı çalışmalarım.
Art in the center of Being /
Varoluşun merkezinde Sanat
Mixed media on cardboard / Mukavva üzeri karışık malzeme
My version of Edvard Munch's "The Scream"
Edvard Munch'un 'Çığlık' Tablosunu uyarlamam
Frozen Scream /
Donuk Çığlık
Soft pastel on paper / Kağıt üzeri pastel
HBW: Too much screen time /
Evden Çalışma: Aşırı ekran süresi
Pencil drawing on black cardboard / Siyah kağıt üzeri beyaz ve renkli kalemlerle çizim
Comments